zły sen
zabłąkana w gęstym lesie
walczyłam o przetrwanie
najmniejszy szelest
kulił ciało w kłębek
obelżywe słowa grzęzły
w poszarpanej duszy
bez własnego cienia
istniałam bezimienna
ze snu wyrwana krzykiem
uparcie powtarzam zaklęcie
to tylko sen las nie istnieje
znów płoną gwiazdy
autor
Donna
Dodano: 2015-05-28 15:16:48
Ten wiersz przeczytano 1167 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
żyć bez cienia to musi być koszmar, pozdrawiam
Sen, to złudzenie,
kończy się przebudzeniem!
Pozdrawiam!
+ (:-)} Pozdrawiam serdecznie
'zagubiona w gęstym lesie'. Na szczęście to tylko sen.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam :)
W takich chwilach warto się obudzić :)
Biedna ta ziemia, wszystkie nasze cienie padają na
nią. Pozdrawiam ;-)
Mnie też dręczą koszmary i senne miraże +)
sen mara, Bóg wiara...bardzo dobry wiersz,
pozdrawiam:)
Najgorsza we śnie jest niemoc czasem. Ona aż dusi i
strasznie meczy śpiącego. Dobry wiersz:))
fajny do refleksji...po złym śnie dobrze wrócić do
realu:) pozdrawiam
dobrze,że to tylko sen choć nieraz wydaje Nam się jawą
pozdrawiam:)
To dobrze,że to tylko sen.
Pozdrawiam serdecznie Danusiu:)
Ale sen:)cieplutko pozdrawiam
Ale sen:)cieplutko pozdrawiam
złe etapy życia powracają w snach, i co najgorsze, nie
da się ich całkiem wymazać z pamięci;)