P o p a t r z …

Nie każdy potrafi tak szeroko otworzyć okno swojej
duszy,jak w wierszu,odchylając firanki na boki,aby
ujrzeć myśli.Zakochany człowiek jest bardzo otwarty bo
miłość ma w sobie.

Cos ostatnio romantycznie u Ciebie. No, no, moze i
jakas Pani zaglada w owo dno duszy, by zobaczyc
milosc.

Otwierasz okno swej duszy - może "patrzeć w nią,
zajrzeć w każdy zakamarek nie masz przed nią tajemnic,
dla niej jesteś otwarty - bo to ona właśnie
tylko ma do tego prawo, ona jedyna w Twym życiu. To
miłość prawdziwa.

nie wiem jaki sens ma publikacja tego wiersza; dawałeś
tu już lepsze,a ten jest jak "odrzut z sesji
nagraniowej".
O ile dwie ostatnie zwrotki dają się strawić, to
pierwszą zaczynasz od tak banalnego i wytartego
obrazka jak "okno mojej duszy" plus firanki, patrzenie
do wnętrza duszy "aby ujrzeć myśli" - to taka lekko
odpustowa tandetka. ten wiersz jest ci po prostu
niepotrzebny, wymaga opracowania na nowo.

I to jest właśnie miłość... do ostatnich granic.. nie
ma żadnych tajemnic... jest tylko ona. Jakże wymowny
jest ten wiersz... ile miłości w sobie dźwiga.