** W cieniu góry **
Z miłości i szacunku do gór...
O wschodzie słońca rześkie, dziewicze,
budzą się, łaszą, ziewają cicho.
Nucą półgłosem, podają echem
swą tajemnicę strzelistym Mnichom.
Światło strzępioną granią przemyka,
cienie doliny łapią mackami.
Wąwozem płynie górska muzyka
prując allegro nieba aksamit.
Odchodzisz w cień,
toniesz w swych snach,
tam egzaltacja zabija strach.
A one dumne, piękne zarazem
proszą o respekt i garść pokory.
Noc szczyty kąpie w gwiezdnym
strumieniu,
w jaskiniach tańczą stęsknione Mojry.
Gdy wiatr tarmosi kosodrzewiny,
a księżyc głaszcze reglowe hale,
liny i czekan miej w gotowości,
by w góry sunąć dalej i dalej.
Zapadasz w cień,
gubisz się w snach,
tam uniesienie zagłusza strach.
* Mnichy - to malownicza grupa skalna w Karkonoszach lub dolomitowe turnie w Tatrach okolicach Morskiego Oka. * Mojry - rzymskie boginie przeznaczenia
Komentarze (111)
Zdecydowanie warto pójść w góry, nawet jeśli tylko od
czasu do czasu :) Pozdrawiam Serdecznie +++
Witaj nureczko:)
jestem chyba jednym z niewielu którzy za górami nie
przepadają.Oczywiście tymi wysokimi partiami bo te
małe ta tak:)Ale każdy ma swoje cele i każdy lubi to
co chce:)
Niemniej co do wiersza to ja zawsze świetnie
napisany:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny obraz gór, cudowny wiersz. Nie pozostało nic
innego jak tylko podziwiać i chwalić za jego treść
oraz jakość.Serdecznie pozdrawiam życząc zdrowia,
miłego dnia oraz udanego a być może po jego
zakończeniu - radosnego weekendu :)
Chyba jednak lepiej piszę, niż maluję, a już na pewno
za mało czasu na obcowanie z pędzlem ;)) Dziękuję
Najko za uznanie i przepraszam, że dopiero teraz
odnoszę się do Twojego komentarza, pozdrawiam ciepło
:)
Góry piękne, mistyczne, takie, jak w tym wierszu, w
jego formie i treści, w której można się zakochać...
Jakże chciałabym umieć tak pisać, dobrej nocy :>
I to jest puenta Elizo - góry są piękne, pozwalają się
zapomnieć, ale nie wybaczają błędów. Dzięki za
czytanie i pozdrawiam również ;)
Dziękuję również Anrew2402 i Tesso za wędrówkę po
wersach - pozdrawiam :)
Nureczko, wędrowałam wraz ze wschodem słońca po
pięknych, bogatych w przyrodę naszych gór. Dziękuję ci
za to, cudna podróż, mam zamiar jeszcze jechać do
Szczawnicy, bo też uwielbiam góry. Uściski dla Ciebie
:)
Wspaniale wysokogórskie wycieczki z pięknymi
krajobrazami i trudami wspinaczki. Trzeba pokory, góry
nie wybaczają błędów. Piękny wiersz ;-)
Pozdrawiam i życzę fajnego popołudnia ;-)
Piękne spojrzenie.
Giry tak jak życie wymagają id nas pokory.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Jakże miło gościć Cię Wando pod wierszem, pozdrawiam
ciepło i bardzo dziękuję za podobanie :)
Przecudny wiersz
Pozdrawiam serdecznie Nureczko
To nie będę Cię wybijała ze stanu zachwytu :)
Bardzo mi miło, jeśli wiersz naprawdę się podobał,
pozdrawiam wieczornie :)
Przepiekny wiersz, jestem pod wrazeniem jego uroku;)
Dzięki za odnalezienie metafizyki w powyższych wersach
BordoBlues.
Cieszę się, że zajrzałeś. Twoja opinia jest dla mnie
ważna, pozdrawiam ciepło :]
w takim cieniu zakochać się można.... co żem uczynił
:) Ja nadmorski chłopak oddycham bardziej będąc na
szlaku :) Wiersz przywołuje to co ma przywoływać, tak
jak wołają nas Góry gdy się z nimi rozstajemy... Na
chwilę. Pozdrawiam