----- W KĄCIKU MYŚLI -----
Wielką zagadką jest serce człowieka
czego w nim rozum daremnie docieka
przeznaczenie weź w ramiona ciszy
horyzontu uczuć osiągając cel zdarzeń
wierzysz w potęgę miłości ten śpiew
tęsknoty
wraz z umysłem ciało nam dane
coś we mnie śpiewa to cudowne uczucie
tracisz głowę i z drżeniem czekasz tej
chwili
miłość zawładnie wszystkim do utraty
tchu
człowiek to mądra istota jest zagadką
choć czasem skomplikowana to wciąż
czuję potrzebę kochania eksplozji
radości
gdzie się kocha nigdy nie zapada noc
wiara mówią czyni cuda podsyca nadzieję
popycha do przodu aby pokonać słabości
czujesz wtedy mocniej bije serce wiem
jesteś
czuję twoją bliskość oczu blask myśl
szalona
milknie duma w sejfie pamięci zamglony
obraz
uczucie gna jak lawa gorąca uwalnia z
głębi
czy pamiętasz tamte dni sen o miłości
splecione ciała.
MAGNOLIA
Komentarze (36)
masz rację miłość jest piękna nie racjonalna gwałtowna
nie oczekiwana taka nasza po prostu kochana piękny
wiersz
staż jesteś tu od 2007 roku przy 17 chyba wierszach
teraz rozumiem twe opinie o innych twórczości nie
każdy potrafi trawić myśli jak ty powodzenia
Ciąg chaotycznych myśli niby o miłości, ale bez
jednoczącego przesłania. To bardziej szkic, niż
wiersz.
Pięknie Magnolio. Pozdrawiam.
pamiętam do dziś i trwam w uścisku miłości .. bardzo
ładny wiersz .. dobranoc ..
To prawda MAGNOILO miłość jest potęgą i to wielką.
Dobrej nocy życzę:)