Mroźny czas
Taki trochę spóźniony
Mroźny czas
Spójrz za oknami pada śnieg,
Wokół nas biały puch.
Wiatr roznosi go w świat,
Szeleszcząc wśród drzew.
I z zimą tango tańczy.
Echo niesie dzwonków głos.
Gwiazdy migocą na niebie.
Mróz rysuje kwiaty na szybach.
Śpią wszystkie chaty dookoła,
Jest pusto i cicho na polach.
Tylko ten cichy, cudny ton.
Tak dźwięcznie brzmi dzyń, dzyń,
Wiatr roznosi ten dźwięk.
Wieczorne mgły niosą słowa kolędy.
Co mi tam wiatr i śnieg,
Co mi tam siarczysty mróz,
Gdy ogień w kominku płonie.
Człowiekowi nie jest wcale źle,
W bujanym fotelu na biegunach.
Minie zima śnieg i mróz,
Wiatr rozwieje ślady sań,
Przycichnie też kolędy pieśń.
Daj dziś ciszy zasnąć
I nie pytaj się czemu?
E Lena
Komentarze (10)
Piękny, plastyczny wiersz.
Piękny wiersz.
Można podelektować się przeuroczym klimatem jaki
stworzyłaś.
Cieplutko pozdrawiam :)
Pięknie, jest atmosfera, śnieg, nawet trochę prószy, z
podobaniem pozdrawiam ciepło.
U mnie właśnie pada śnieg.
Wstrzeliłaś się w klimat.
Piękny i niespóźniony bo dopiero styczeń :)
Piękny obrazek zimy,
a taką mamy obecnie za oknem,
fajny klimat wiersza i ten spokój przy kominku,
pozdrawiam serdecznie:)
Zamiast dzwoneczków będą nam dzwonić zęby z zimna ;-)
Pozdrawiam pięknie ;-)
Spóźniony, ale ładny obrazek :)
Pozdrawiam.
Uroczy obraz zimy wyczarowałaś:) Ślę moc
serdeczności:)
"Mroźny czas" nie jest taki spóźniony ... nadchodzi, a
gdzieniegdzie już jest. Ładnie skomponowany pejzaż
zimy.
(+)