... w niepamiec
Podmiot wie dla kogo
urodzilas ja, a zabilas kolejne ciaze
bylas cialem, a dusza wrecz nieobecna.
twoja nienawisc zabijala w domownikach
ich jestestwo. kiedy ona chorowala na raka
otoczek nerwowych. nie przyszlas.
nie bylas przy zadnym napromieniowaniu.
smutek goscil w jej sercu. juz dawno
zaniechala twojej milosci. zaklamanych
uczuc.
karma powrocila do ciebie w postaci raka
oplucnej. i co z tego, ze ona ci mowila
lata wstecz, iz jest w tobie intruz. nie
sluchalas.
odeszlas. na dziesiec minut przed trzecia
nad ranem.
nie nekaj jej. odejdz w niepamiec
/N./
na zyczenie pozostawione bez znakow diakrytycznych.
Komentarze (15)
Ludzie, ktorzy krzywdza, 'zabijaja', nie pozostana w
pamieci.
Bardzo wymowny, smutny przekaz.
Serdecznosci, Driano.
Dziekuje Wojtku - sceny zycia wyplywaja - za znaki
diakrytyczne. Jednak za zyczeniem klienta, jak i
pozwoleniem na chwilowa publikacje, pozostaje w
oryginalne.
- wszystkim innym dziekuje, za chwile namyslu i
pozostawione slowa.
Znaki diakrytyczne.
Trudny wiersz i trudno się czyta.
Bardzo smutne wersy.
Pozdrawiam.
Dojmująca historia...
Pozdrawiam Driano
Smutna historia. Życie ma różne barwy, a ludzie nie są
idealni. Czasem nawet są okropni.
Pozdrowionka :):)
Nieraz to powielanie źle pojętej
miłości trwa przez pokolenia, a wybaczenie jest
przepustką do uzdrowienia.
Mocny wiersz
Pozdrawiam
Przerażające. Jak z takim czymś żyć.
Poruszajace wersy.. zycie czesto odplaca za zle
uczynki. Pozdrawiam ciepło Driano :)
Smutna historia.
Pozdrawiam
raczej bardzo gorzkie słowa.
(też mam wrażenie, że los za wszystko każe płacić)
Smutne wersy z życia wzięte.
Niestety tak bywa na świecie.
Egoizm bierze górę nad miłością.
Pozdrawiam Driano
Pierwszy wers, jakby mówił o mojej chrzestnej,
postąpiła podobnie. Potem przez 40 lat wyżywała się na
swoim mężu. Częste, codzienne kłótnie, nienawiść,
błędne koło. Gdy jej mąż zmarł, nagle,
niespodziewanie, cieszyła się z odzyskanej wolności.
Tak, wszystko ma swoje konsekwencje, a my niejako
dziedziczymy następstwa własnych czynów, które mogą
powodować w przyszłości choroby, czy zmiany nastroju.
Wiersz, potrzebny, do przemyśleń. :)
---
... w niepamięć
urodziłaś ją, a zabiłaś kolejne ciążę
byłaś ciałem, a dusza wręcz nieobecna.
twoja nienawiść zabijała w domownikach
ich jestestwo. kiedy ona chorowała na raka otoczek
nerwowych. nie przyszłaś.
nie byłaś przy żadnym napromieniowaniu.
smutek gościł w jej sercu. już dawno zaniechała twojej
miłości. zakłamanych uczuć.
karma powróciła do ciebie w postaci raka opłucnej. i
co z tego, ze ona ci mówiła lata wstecz, iż jest w
tobie intruz. nie słuchałaś.
odeszłaś. na dziesięć minut przed trzecia nad ranem.
nie nękaj. odejdź w niepamięć
Smutna historia. Pozdrawiam serdecznie:)
Bohaterka utworu zostaje skonfrontowana z
konsekwencjami swoich złych uczynków, co prowadzi do
refleksji nad nieobecnością miłości i zemstą.
Zakończenie sugeruje koniec i odejście bohaterki w
niepamięć.
(+)