,, Panna czysta"

Matkę Boską chwalcie narody,
Wnet odrzućcie wszelkie wygody,
Bo to Panna jest nad Pannami,
Modlę się do niej wciąż godzinami.

Nie jest zbyt niska, ani wysoka,
Włosy rozpuszczone i nigdy w koka,
Jest z dzieciąteczkiem czasem na dłoni,
Przed wszelkim złem nas zawsze wybroni.

W małym uśmiechu ma dwa dołeczki,
Stoi na chmurce jakby z owieczki,
Oczy błękitne, jasne i czyste,
A jej serduszko jest bardzo bystre.

W prostą sukienkę zawsze ubrana,
Nigdy na twarzy niemalowana,
Szara sukienka sięga do kostek,
I wąska talia, jakby miała gorset.

Biały welonik nosi na głowie,
Zawsze zadbana, każdy niech powie,
Dwanaście gwiazdek miga nad głową,
Jest bardzo ważną w mym życiu osobą.

Włosy ciemniutkie z welonu wystają,
To, na co patrzą, wielki znak mają,
Ręce swobodne i rozluźnione,
Zawsze w portrecie są ładnie złożone.

Czasem do góry są skierowane,
A paznokietki nie pomalowane,
Typ Jej urody jest zjawiskowy,
A każdy portret z Nią zawsze nowy.

To Matka Boża, może Ją znacie,
Jeśli Jej nie znasz, poznaj Ją bracie,
To do Niej dłonie dziś rozpościeram,
W ostatnią podróż do Niej się wybieram… 14.06.2018

autor

Ewelina32

Napisany: 2018-06-14 Dodano: 2018-06-20 08:33:25

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie