/...Kaleka z internetu.../

przykro mi jest z tego powodu, że sie tak stało moze
to jest niego wina bo nie chciał słuchac to ty
chciałas mu powiedziec nie matw bedzie dużo chłopaków
który bedzią cheli umuwic z tobą prozdrawiam ciebie
ja tez jestem niepiełosprawny

Nie przepraszaj!!! Bo czym jest wiersz? Przecież nie
formą, lecz przekazem. Zawarłaś w tym WIERSZU wiele
prawdy, ja powiem, że istnieją tacy ludzie dla których
naprawde liczy się wnętrze. Niestety wiele osób tylko
tak mówi.
Słowa prawdziwe, szczeże ujęte ze zrozumieniem.

Bardzo smutne zakończenie odrzuceniem z powodu
widocznego kalectwa, Ono jednak jest najmniej
dokuczliwe- gorsze jest kalectwo postaw- i tu zdobył I
miejsce!

Ja jednak widzę w tym pieknym wierszu nie tylko
przesłanie, nie tylko ludzi niepełnosprawnych...często
dobieramy drugą połówkę właśnie ze względu na jej
atrakcyjność, urodę...a nie na to co w głebi niej
siedzi..więc wiersz jest chyba do wszystkich
adresowany!

odważne słowa, tekst nie oskarża, nie r, sprawnych
inaczej, to jest również tematem moich wierszy,
rozumiem ten stan ducha,

Bardzo mnie poruszyły twoje wypowiedziane słowa:)
Bardzo piękny wiersz, aczkolwiek smutny, daje do
myślenia, sprawia, że człowiek się zastanawia nad
istnieniem ludzi niepełnosprawnych, co nie oznacza, że
do tej pory nie dostrzegał. Piękno tkwi w człowieku, w
środku. Na zewnątrz to tylko powłoka cielesna. Trzymaj
się mocno i badź dobrej myśli.

Pięknię napisałaś o tych, o których czasem zapominamy
... którzy choć staramy się żeby byli taki sami jak mi
jest trudno ... ale ten wiersz uczy, że oni sa tacy
jak każdy człowiek ... a nawet lepsi , bo wiedzą co to
jest naprawde cierpieć przez całe życie ... i potrafią
robić to z podnesioną głową i z uśmiechem na ustach
... || prawdziwa refleksja ...;)

Bo w nas jest tyle obłudy i zakłamania, lubimy
potępiać innych i gadac o tolerancji a jak trzeba temu
sprostać to głupiejemy. Ciesz się że odszedł
dziewczyno to był nikt a jego słowa puste. Miłość
czeka i na ciebie mądra, wrażliwa poetko.

Wiersz ma przemawiać do ludzi bez względu na formę, a
ten przemawia, więc to jest wiersz. Choć taki smutny,
zarazem piękny. Ten smutek wymuszony jest
rzeczywistością. Rzeczywistość tworzy nasze infantylne
społeczeństwo, zamknięte ze strachu na każdą
odmienność. Przyrównać to można do stada bydła na
sawannie, gdy owe stado chce wyeliminować
rannego/słabszego członka ze strachu, by nie być
łatwiejszym celem dla drapieżników. A gdzie tu miejsce
na ludzkość? Z jakiej więc racji ogół społeczeństwa
zwać się może Ludźmi przez duże "L"? Czy ten chłopak
zareagowałby inaczej, gdyby nie takie, a nie inne
ustosunkowanie społeczne do niepełnosprawnych? Ludzie
umieją nieraz mówić z czego wynika prawdziwa wartość
człowieka, ale jak w tym przypadku nie rozumieją tego,
o czym mówią. Każdy zasługuje na miłość, ale nie
miłość egocentryczną i egoistyczną- serwowaną na modłę
współczesnego społeczeństwa. Warto jeszcze dodać, że
cierpienie uszlachetnia człowieka, jeśli ten wykaże
się siłą, by je znosić i tego mi wypada życzyć
wszystkim cierpiącym z takiego, czy innego powodu.
Wiersz jest pięknym manifestem, przemawia, dobry w
słowie, dość bezpośredni. Moje gratulacje.

Wiersz wstrząsający w wymowie.Mówimy serce jest ważne
tak dla Człowieka a ich jest mniej bo żyjemy
konsumpcyjnie.Fakt zawarty w wierszu mówi o inności i
stosunku do niego przeciętnych ludzi.Dobry wiersz ma
przesłanie aby zmienić stosunek do ludzi
niepęłnosprawnych Ładna narracyjna forma.

niepelnosprawni tez zasługują na miłość!!!nie oceniaj
siebie tak surowo...zobaczysz znajdziesz kogoś kto Cie
pokocha taką jaka jesteś..