* * * ( w półcieniu pokoju...

Jest to próba opisu pewnego zdjęcia, nic więcej. Może dlatego wiersz jest tak jakby wyrwany z kontekstu i jak gdyby o niczym.

w półcieniu pokoju kryją się myśli nieodgadnione
drzwi szafy jak bramy do tajemnicy połyskują groźnie
strzegąc sekretów alkowy
pierścionek z oczkiem srebrzy się pysznie na dłoni
a głowa wsparta o rękę
pulsem skroni rozkwita

szyby w oknach zanosząc się słońcem
lśnią jak lustra kryształowe
oczy płoną - dwa rozżarzone węgle domowego ogniska -
a wargi złożone w śmiech
wyginają się figlarnie w serce
które bijąc pierś w górę unosi

bursztynem mienią się korale na szyi
i srebra kroplami kształtnymi
a włosy rozpuszczone swobodnie
płynąc strumieniem jasnym
opadają na ramiona
i jak wianek młodej panny
pachną liliami i rumiankiem


Robert Kruk, 24.06.2008r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2008-10-29 14:09:45

Ten wiersz przeczytano 859 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie