*** Pośród kłód ludzkich...

Pośród kłód ludzkich płomieni
Zachować własną barwę

Między fal ludzkich wodą
Pozostać swoim kamieniem

Wśród gór ludzkich ziemi
Zostać na własnej wysokości

Pomiędzy wiatru ludzi powietrza
Zatrzymać własną barwę głosu

Pośród pędów ludzkich roślin
Nie zatracić własnych korzeni

Miedzy liczbami głów ludzkich
Trzymać się własnego wyniku

Wokół wzorów wielkich ludzi
Nie zmienić wzoru na własne serce

Wśród linijek ludzkich słów
Zachować własną strofę

Pośród historii ludzi zamierzchłych
Nie zapomnieć własnego początku

Pomiędzy praw ludzi bezmyślnych
Być zawsze tym sprawiedliwym

autor

Sabath

Dodano: 2007-07-12 18:46:25

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie