*** (Słowa na przekór sobie...

Porozstawiane po kątach marmurowe pomniki
Przywodzące na myśl smutne polemiki.
Moje z Tobą - o niczym szeptane
Słowa na przekór sobie powiadane.

Konstruktywne kłótnie - chlebem dnia powszedniego
I milczenia morza, oceanu spokojnego
I tak dzień za dniem, w kółko te schematy
Szarpanie serc naszych rozdzielone na raty.

Więc się nie dziw słonce, że ja dziś uciekam
Może za zakrętem ktoś tam na mnie czeka
Niechby bez bukietu, nawet bez prezentu
Od dziś płaszcz zakładam z różowego brezentu.

Nie przemoknie nigdy zatem mymi łzami
Ni Twoimi słów niszczących potokami
Miałeś swoje miejsce, gdzieś tam w mojej duszy
W serca mego dzikiej, zaplątanej głuszy.

Nie przyjąłeś tego co darować chciałam
Może to i lepiej - w końcu zrozumiałam
Po tak długim czasie mojej Tobą fascynacji
Kochać Ciebie dalej - to zakrawa profanacji.

autor

Aurien

Napisany: 2007-09-13 Dodano: 2007-09-13 21:47:41

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie