*** Wygnana z raju...
kolejny raz...
Rozwiane włosy,zimne ciało
Głośny deszcz , serce zmęczone
to co najpiękniejsze juz skończone.
Drętwe dłonie, smutne wargi
Ciężkie kroki, martwe oczy
Za moment w realny świat mój umysł
wkroczy.
Chwila depresji ,zastanowienia moment
Kamienna twarz, żal pożegnania, nadeszła
chwila wygnania !!!
Rozwiane włosy ,zimne ciało
To wciąż za mało?
Głośny deszcz,serce zmęczone
Dusza i ciało już odtrącone
Przerażliwy skrzyp,szelest liści,symbolem
klęski - zycia przegranej .
Jestem następczynią Tej z raju wygnanej
.
... taka istota życia ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.