Za Honor, Ojczyznę i Boga

Pamięci wszystkich, którzy polegli w walce za niepodległość Polski

Polsko, tyś matką moją,
Dzisiaj podziwiam potęgę Twoją.
I z dumą patrzę na kraj ten cały,
Który Twe dzieci bardzo pokochały.
Za Ciebie krew Polaków przelana,
Boś była dla Nich ukochana.
I Stasio mały i mała Hania wołały :
„Za Ciebie Ojczyzno kochana.”
Na wojnę z innymi dziećmi szły,
A matki ich roniły łzy.
Lecz z dumą na swe dzieci patrzyły
I dumy swojej wcale nie kryły.
Bo wiedziały, że jest to w dobrej spawie,
By Polski honor uległ poprawie.
Słuchali rozkazów Piłsudskiego,
Znane Im było już imię Jego.
Ich życie krótkie skończyć się musiało
I tak też się niestety stało.
A w lasach słychać czasem jeszcze,
„ Za Honor, Ojczyznę i Boga
idziemy chociaż leją deszcze,
w sercach naszych niewielka trwoga.
Bo walczyć za Polskę będziemy
I z rąk nieprzyjaciół Ją zabierzemy!”
I umierali z twarzą krwią zbroczoną,
Lecz z głową wysoko podniesioną.
Bo za Polskę życie swe oddali,
z rak nieprzyjaciół Ją zabrali.
Dzięki Nim jak feniks z popiołów powstałaś
I chwałę swoją odzyskałaś!

autor

Aniołek_(ona)

Napisany: 2004-11-11 Dodano: 2004-11-11 20:22:58

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie