* Zachwyt…*
twój uśmiech przypiął mi skrzydła
i nie było już ziemi jeziora ni lasu
zaplątałam się w chmurach
a czas światło i ja
zamilkły oniemiałe w zachwyceniu
nie wiedziałam że to… miłość
Autor: Wanda Molik
autor
Wanda Molik
Dodano: 2010-09-20 00:01:33
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
z miłości tracimy głowy, nie widząc nic oprócz
ukochanej osoby :)
"twój uśmiech przypiął mi skrzydła"...ladnie :)
Miłość, nie wiedziałam, ale poczułam i zrozumiałam,
pozdrawiam ciepło:)
twój uśmiech przypiął mi skrzydła
nie było ziemi jeziora lasu
zaplątana w chmurach
czas światło ja
zamilkły oniemiałe w zachwycie
nie wiedziałam że to…
miłość
tak powinien brzmieć ten wiersz !Jest treść ,forma i
przekaz i jest rytmika .Wcześniej nie było rytmu w tym
wierszu.A powinien być .Nie wiem czy to jest
dopuszczalne -taki komentarz?
Tytuł mówi wszystko, oby jak najdłużej trwał:)
twój wiersz płynie na falach metafor...pozdrawiam
masz rację miłość potrafi zmieniać naszą percepcje i
wtedy zdarzają się "cuda".pozdrawiam
Tak, to miłość...Pięknie!
piękne metafory pod wrażeniem,pozdrawiam
"twój uśmiech przypiął mi skrzydła" piękna metafora
:-)