00:35, 05.03.2012 r.

Pęknięta warga,
rozlewa uczucia.
Przegryziona lękiem,
fizycznym procesem człowieczeństwa.
Rozgoryczone ślepia,
mrugają bezwładnie,
w rytm,
w bicie,
w takt,
serca.

Zwiotczały mięsień,
tysięcy turbulencji emocjonalnych.
Niczym huśtawka dzieciństwa,
w bieg pożądania,
w poczucie niewinności,
w kadencję czystości,
szczeniackiej rozjuszonej tkanki mięśniowej.

Przeplatane myśli niczym,
sweter babuni.
Dziergany wrażliwością,
okalany wyrozumiałością.
Nitki połączeń neuronowych,
pozwalają czuć,
śnić,
marzyć,
żyć,
odkrywać się na nowo.

autor

Dav

Dodano: 2012-03-27 14:52:26

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie