100 dni
chciałem sto napoleońskich dni
lecz to nie było dane mi
- Ona pokochała innego
dziś pije złoty napój z biała pianą
za ich zdrowie jak orator ateński
wmuszam w samego siebie truciznę
zawsze w cieniu byłem
ludzkich rytmów czasu
teraz cień o mnie upomniał się
Boże ty, który dajesz życie
zamiast daru poetyckiego
obdarz smutne serce
spragnione miłości wzajemnym
czarem dwóch dusz, która jedną
w Twych oczach będzie !
autor
Mateos
Dodano: 2007-08-17 19:39:05
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
świetne po prostu świetne i bardzo ciekawe