12 skończonych piękności

Dwanaście synogarlic na gotyckich przęsłach,
jak dwanaście anielic, boskich apostolic,
z uporem czyści pióra , które raz niebiesko,
a raz zielono błyszczą w świetle przecedzonym
przez szkliste sito - witraż, słodkie twarze świętych.

Dwanaście jest odcieni, dwunastu kolorów,
kolor niby kolaska z madonnami bryka
po posadzkach i ławkach, wstęgach feretronów,
gdy się zerwie znienacka, w lot, apostolica.
wtedy drży w huku skrzydeł wnętrze wyścielone
ciszą (materia ciszy jest miękkobłękitna).

Dwanaście feretronów – a z nich Pantokrator
nie wiadomo czy gniewny, czy bosko znudzony,
marszczy brew, łypie okiem, kiedy nazbyt łatwo
anielice psotnice pod gotyckie sploty
żeber sklepienia skaczą, potem zastygają
w kulki puchu - dwanaście skończonych piękności.

autor

komnen

Dodano: 2008-11-01 00:05:54

Ten wiersz przeczytano 2737 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie