345 Wykochanie

Krzemanko
rozbawiłaś,
dziękuję serdecznie:)
pozdrawiam:)

Igo
szeptem zacałuję powietrze,
w którym oddychasz
tylko mi mów
do zmysłów
a nie do ucha;)


pozdrawiam serdecznie:))

Miło słyszeć słodkie słówka. Czuć się kochaną, nie
tylko od święta zauważaną. Udanego i radosnego dnia:)

Autorka (najwyraźniej) ma ochotę na słowną
pieszczotę:)
Miłego dnia:)

Mów, choćby szeptem, muskaj, zacałuj, namiętności nie
żałuj.
Pięknie Beatko.
Serdeczności na miłe popołudnie :-)

Anno
:)
;)

podziwiam peelki zamiłowanie do słowa. Ja nie cierpię
gaduł.

Zakochana w wietrze,
bardzo mi miło,
pozdrawiam serdecznie:)

Tylko mów...wystarczy, żeby tak napisać pięknie...

Pozdrawiam z uśmiechem...

Uleczko,
to są skutki picia wódki
w biały dzień:))
naćpałam się między wersami:))
pozdrawiam serdecznie:))

Ja zaniemówiłam, zapowietrzyłam się i
zawiesiłam...Beatko to jest poezja! Przepiękne!
Uściski :* :)

Weno,
ogromny to dla mnie zaszczyt,
pozdrawiam serdecznie:)

Wojtku
Twoje komentarze są balsamem dla duszy,
pozdawiam serdecznie:))

ożesz ty Jastrzu...

już ja bym Ci szept pokazała,
to byś śpiewał tylko sonetami:))

za kobietą nie trafisz...

pozdrawiam z uśmiechem
dziękuję za rozbawienie:))

Każda potwora znajdzie swego amatora. Przed chwilą
byłem u mgły, która mówi kochanemu, że nocą potrzebuje
ciszy. Ty znowu wolisz gadułę. I nawet jeśli ograniczy
się do szeptu - i tak ciszy już nie będzie. Życzę Ci -
znajdź takiego, co będzie trajkotał, jak katarynka
(przynajmniej dopóki nie zaśnie).