352 Iluminacja
Dziękuję za inspirację wierszem „Bez opamiętania” autorstwa Zosiak http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/bez-opamietania-5561 59
Przyjdę do ogrodu rozkoszy pod osłoną
nocy
w majestacie poświaty zapłonę. Oplotę
nagie myśli pożądaniem. Stanę się
nikczemnie twoja, głodna i zachłanna
wrażeń. Oddam zmysłom upojenie, z
polotem
sypnę żądzą po oczach. Z iskry wybuchniesz
płomieniem, gorączką zioniesz. Pokochasz
stan zaklęty, staniemy się jego
istnieniem.
Zatrę wszystkie granice, życie przetańczymy
po kres, czule, namiętnie w zachwycie,
razem
i bez łez. W niebiańskim bycie wrośniemy w
miłość
wiem, że chcesz...
Komentarze (84)
No cóż. Kolejna piękna porcja miłosnych wersów . Tak
trzymaj :) Pozdrawiam milutko.
Piękny romantyczny wiersz:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Marku
dziękuję za moc i żar
dla takich komentarzy warto pisać,
serdeczności:)
Joanno
serdeczności:)
Krysiu,
zawsze tak pięknie komentujesz,
bardzo dziękuję,
serdeczności:)
miłość w pełnym tego słowa znaczeniu,
pozdrawiam serdecznie:)
Halinko
bardzo dziękuję,
pozdrawiam serdecznie:)
Weno
dziękuję za śliczny komentarz,
serdeczności:)
Patrząc oczami wyobraźni na ogród rozkoszy doznałam
olśnienia, że wcześniej czy później z zaprószonej
iskierki, buchną płomienie żądzy i namiętności; staną
się sprawcą pożaru, który będzie trudno ugasić ;)
Życzę miłego popołudnia, Baano :)
Romantyczny pełen namiętności wiersz...pozdrawiam
serdecznie.
Zawsze piszesz o miłości zachwycająco, romantycznie.
Udanego dnia wypełnionego dobrym humorem:)
Ja już kocham ten stan zaklęty, nazywam go
nadprzestrzenią, tak z Wojen Gwiezdnych. Super tekst,
jest moc i żar:)). M
Wojtku
jesteś czarodziejem słowa,
pozdrawiam serdecznie:)
Uleczko
tylko nie do końca proszę;0
serdeczności:)
Anno
dziękuję
serdeczności:)