38
Ciebie jakby zabrakło,
Twojej wdzięczności...
Onieśmielającego oddechu.
Serce moje jak źródło łez,
wylewa swój ostatni smutek,
-
co dalej?
Boję się spojrzeć poza granicę,
która zasłoniła mi życie.
autor
malwinasiwiec
Dodano: 2006-10-22 14:47:20
Ten wiersz przeczytano 595 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.