445. Destrukcja

Życiowe krzywizny trudno jest wyprostować a
destrukcyjne zachowanie utrudnia wprowadzenie porządku
w działania, jakie los stawia przed życiowymi
problemami.
Serdecznie pozdrawiam, mając nadzieję, że wrócisz
Beatko do nas :)

depresyjnie... ale wiersz udany :-)

Obrazowo ujęłaś ten owy stan smutku.
Rozbudzam wyobraźnię doszukując się przyczyny
wprowadzającej w ten niechciany stan.
Pozdrawiam
Marek

Beatko wracaj do nas, brakuje mi Ciebie...mam
nadzieję, że wszystko w porządku i zdrowie
dopisuje...Pozdrawiam cieplutko i ściskam :))

Wiersz wymowny, msz dobry, lecz ze smutnym
wydźwiękiem, bo ani marazm na dłuższą metę/a nawet na
krótką też/ ani brak wiary w dobro nie są fajne, msz,
warto im się przeciwstawiać i otworzyć oczy na to co
dobre, bo przecież nie samo zło wokół króluje,
pozdrawiam ciepło Beatko, życząc optymizmu :)

Niepokojący, smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Destrukcja czasem szarpie serce
człowiek żyje lecz żyje w rozterce
to bolesne uczucie co myśli zabiera
a i często nawet marzenia rozdziera
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Beatko:)

Tytul brzmi bardzo niepokojaco.
Destrukcja moze byc procesem, ale wlasciwie jest
wynikiem procesu.

Mam nadzieje przeczytac u Ciebie niedlugo bardziej
optymistyczny tekst, Beatko. :)

Pozdrawiam serdecznie :)

Trafiłaś w aurę.
Styczeń w Warszawie, wyjątkowo ohydny tego roku.
Pozdrawiam słonecznie

Brr... Na marazm jest jedno skuteczne lekarstwo:
chcieć.

Marazm jak dopadnie to tak łatwo nie chce puścić...
Wiosna zazwyczaj pomaga.
Pozdrawiam

Marazm,szarość,smutek ....
Niech szybko ucieka.

Bardzo smutny obraz Bea, trochę się martwię...
Pozdrawiam tym bardziej serdecznie

Smutny przekaz wiersza, pozdrawiam serdecznie:)