absurdalny wierszyk z nutką humoru

Dawno, dawno temu żył sobie Wacław chłop
Nie był zbyt mądry, raczej z niego młot.
Mieszkał na wsi z swoją żoną Bożeną
A na polu Wacław miał buraki..
Rolnik był z niego byle jaki

Życie płynęło, czas leciał, jak pociąg towarowy
Bożena chodziła, co miesiąc do „salonu odnowy”
A że to nic nie pomagało, Wacław głodował.
Więc jadł buraki...
Rolnik był z niego byle jaki

Gdy nastała jesień, a przeminęło lato
Chłop pomyślał o akcji „poczytaj mi tato”
Lecz czytać nie potrafił
Więc uprawiał buraki
Rolnik był z niego byle jaki

Bożena po kilku tygodniach się skarży sąsiadce
„Wacław to prostak i cham. Będę trzymać go w klatce”.
Ale chłop się z krat uwolnił
I dalej miał buraki
Rolnik byle z niego byle jaki

Skończyła się jesień, przyszła zima
Wacław krzyczy „ ja chcem piwa”
Lecz Bożena ni ma „piniądzów”.
Wacław więc sprzedał buraki
Kupił piwo i upił się dla draki.

Morał z tego opowiadania jest taki drogie dzieci
Bądźcie grzeczne a Święty Mikołaj was odwiedzi

autor

Sovelios

Dodano: 2006-11-14 06:46:01

Ten wiersz przeczytano 2035 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie