Aleja za wysoko przyciętych gałęzi

Błądząc wzrokiem,
Idąc aleja wysoko przyciętych gałęzi,
Dobrze jest miec cokolwiek,
w co warto uwierzyć...

Bo każda szansa ma swój wieczór,
Alternatywą siebie jest ,,nic"
to słynnie wszechpotęrzne nic
,,nic" nie kosztuje,
,,nic" nie odchodzi
,,nic"nic nie ma imion
,,nic" jest piękniookie...

Bo co to jest nadzieja...
Ta słynna pani
mieszkająca zawsze piętro za wysoko...
Dająca poczucie darmowej
wybuchowej realnosci...

Kiedys przyjdzie czas,
wrócic po zmarnowane wspomnienia,
cicho porozrzucane po
Aleji wsyoko przciętych gałęzi
są niby tylko twoje,
A kazdy mogl ich dotykać...
To takie zabawnie uspokajające...
Dotykać...



Fabryki zbyt wysoko przyciętych drzew....

autor

ketooon

Dodano: 2007-03-25 14:33:51

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie