Amor fati

Nie powiem, że było łatwo tłumaczyć swoją poezję I moralnie też, ale...

Budzę się w nocy, żeby napisać wiersze .
Ale śpię tak cienko.. Wydaje mi się, że nie śpię celowo.
Spokój zaszeleści...
– "Czy ty mnie, skarbie, dziś wołałaś?
Czy ta zwodnicza-cisza... Płód twójej obolałej wyobrazni? "
Powie ten dziwny, niepokojący,
rodzimy spokój.
Pochowałaś go obok
z podłym, zwierzęcym bólem.
Pochowałaś tak daleko, a on przez kilometry ziemi mroźnej
wyrzyna i krzyczy do ciebie: „Tylko się trzymaj, aniołku…
Po prostu żyj! Raduj się... Leć...
Masz przecież dla kogo żyć…”
Te święta znów są smutne, ale kogo to obchodzi...
Każdy ma swoje,
szczęśliwi ludzie nie potrzebują na skrzydłach lotu.
Każdy ma swój ból i swój kawałek wiecznego nieba.
Każdy ma swoje zmartwienia...
I serce rozdarte wojną...Ale jakie znaczenie
ma dla kogoś to, że toną w Tobie kilometry litości?
Kogo obchodzi fakt, że w życiu dużo rozczarowania?
Że już tak naprawdę nie wierzysz w te wasze kochania...
Że Dedal z Ikarem chcą swobodnie latać,
Ale serce jest ciężarem, jakby kotwicę w smutku trzymało.

Kogo to obchodzi, że nie ma czym oddychać?
Każdy ma swoją życiową
rutynę.
Życiowe credo niby Etny krater.
W którym jedno paskudne słowo - „wojna”…
I ktoś jest już bratu
i nie brat, ale wróg i snowyda*
Ludzie walczą, obrzucają się błotem
i poczucia winy
nie widzą swojego.
Podłość, złość i zazdrość.
Zawiść jak z Pompei
wylatują z serca
gdzie nie ma już Boga..
Gdzie jest smutna przyszłość...
Gdzie nie ma drogi
Zwrotnej.
A jedno tylko życie... I ducha pogoda.

Amor fati.
Zgubiłam się w życiu ciemności .
Zgubilam sie wśród kłamstwa.
Duszę się w objęciach chamstwa,
ludzkiego pyłu myśli i brudu.
Ale wiecie, będę promieniem słońca
Żeby nienawiść i podłość
oświecić duszą.
Żeby być nadzieją.
Contra spem spero...
Ponieważ nie wszyscy na świecie mają złe skłonności.
Bo nie wszyscy kierują się agresją i złością...
Pocałunek Judasza. Korona cierniowa.
Jezus tak mocno Cię kocha.
Przez ciebie na ołtarz złożył swą cierpliwość.
Swoje przeznaczenie, swoje ciało i krew.
I nadal mu nie ufasz? Hej!
Opamiętaj się! Życie tak naprawde jest jedne
I chcę powiedzieć najważniejsze.
Bez względu na to, przez jakie bolesne cierpienie musiałaś przejść...
Wciąż zmierzaj, kochanie...Widzisz? Oto twój ceł.
Ruch to niekończący się łańcuch zdarzeń...
Tylko w chmurach nie lataj, nie śnij...
Pragmatycznie dąż do celu.
Zdobądź nowe szczyty, nowe życia Hoverly.
Walcz ze złem, kłamstwami i lichem.
Przyjmij wszystko, co dał ci Bóg Wszechmogący, czego prosisz przez modlitwę.
Przyjmuj wszystko w życiu z wdzięcznością, mon ami.
I po prostu żyj. Oddychaj. Amor fati.
Anna Szpilewska

Oryginał po ukraińsku https://vm.tiktok.com/ZGeUYMqD9/

autor

Annyczka

Napisany: 2024-03-01 Dodano: 2024-03-01 23:57:39

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie