AMOREK

Czytajcie go powoli ;)

W serduszko zapukałeś,
co otworem stać nie chciało,
po cichutku wyszeptałeś,
czy by kochać Cię umiało.

Choć skłonne do kochania
kajdanami skute było,
potęgując swe wahania
jakąś pustkę w sobie kryło.

Nie czuło do żadnego miłości,
amorek o nim zapomniał,
nie przestrzelił uczuciem błogości,
o losie jego nie wspomniał.

A serce wciąż nicość targała,
szarpała na wszystkie strony,
nikogo kochać nie pozwalała,
lecz zranić i spuścić zasłony.

Serca wówczas krwawiły,
bo się w sercu rozkochały,
łzami smutku się dławiły
i po cichu sobie łkały.

Nagle amor oprzytomniał,
oczy przetarł, wargę zwilżył,
ominięte serce dojrzał
i ku niemu łuk wymierzył.

Poleciała strzała pędem
przeszywając serce wskroś,
"TERAZ KOCHAĆ BĘDĘ"
wyznał wnętrza jego głos.

nio szkoda że jeszcze ta strzała nie doleciała do mnie..:( może kiedyś doleci :)

autor

monsterka

Napisany: 2005-01-29 Dodano: 2005-02-06 11:43:49

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie