angel of morphia

za oknem czarna mgła

tuż po zmierzchu
anioł morfiny otulił mnie swoimi
mroźnymi skrzydłami

usłyszałam głos nicości -
- moje opętanie

anioł spił moją ostatnią łzę
zostały krwawe oczy

pocałował cień mych ust -
pozostała otchłań, ciemność i milczenie

pieszcząc moje białe ciało
znalazł dno - już wie gdzie jest

odchodząc powiedział, że
mam powołanie do śmierci

trzymając nogę w szparze drzwi
rzucił we mnie płatkami krwi
po raz ostatni spojrzał
w moje płonące szczurzą chytrością oczy

mrok topnieje

autor

Ironia

Napisany: 2005-07-17 Dodano: 2005-07-18 00:07:04

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie