„Anioł z jednym skrzydłem”
„Ludzie to anioły z jednym skrzydłem, dlatego aby się wznieść, musimy trzymać się razem..." - Maria Konopnicka
a gdybyśmy późną nocą
wyłowili księżyc z toni
wywołane wilki z lasu
mogłyby się uspokoić
i krążące wokół ciepło
pod postacią zrozumienia
chęcią by nas wypełniło
rejsu myśli przez ocean
nauczymy się nawzajem
chwytać oddech i próbować
na powierzchni wrażliwości
puszczać kaczki z zawirowań
i niech świat się zastanawia
gdy na głowie zechce tańczyć
ile jeszcze podzielimy
obieranych pomarańczy
autor
ikcesok
Dodano: 2023-11-13 13:06:19
Ten wiersz przeczytano 1061 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Ludzie są zawsze jacyś i nigdy nijacy.
Źli, dobrzy, dolni do wielkich czynów, ale i do
najpodlejszych.
Tacy jesteśmy.
Dobrze Ciebie znów czytać.
Piękny, refleksyjny wiersz!
W jedności siła... wspólnie możemy więcej...
Mądra, optymistyczna puenta!
Serdeczności przesyłam
Niektórzy nie mają żadnego skrzydła i nigdy nie
wzlecą. Tak, zaiste nie powinniśmy zagłębiać się pod
powierzchnię wrażliwości bliźnich.
Piękny wiersz.
Pięknie i optymistycznie...Pozdrawiam z podobaniem :)
Piękny, optymistyczny wiersz. pozdrawiam
Z pozytywnym myśleniem i nadzieją łatwiej żyć. Jeszcze
do tego pokrewną duszę mieć obok. Ślę moc radosnych
pozdrowień i uśmiechów:)
Bardzo ładny wiersz, a w nim zachęta do życia w
duecie. Miłego poniedziałku Kosecki:)
Ludzie to anioły, choć niektórzy upadłymi aniołami są.
Za wiersz (+)
Pozdrawiam :)
Wiersz, który potrafi zarazić optymizmem. Czy realnym?
Oby.
Serdeczności :):)
Przepraszam, telefon fiksuje...
... Może nauczę się ten optymizm podzielać :)
Pozdrawiam.
Świetny wiersz, świetne metafory, doskonała puenta
(czyli standard u Ciebie). I, faktycznie, wiersz pełen
optymizmu, wyrażonego w niebanalny sposób... Może
naucz
nauczmy się nawzajem szanować, a już będzie pięknie.