Aniołku
Aniołku.
Wiem, że jesteś zawsze przy mnie.
Fiołku,
Ile juz wytrzymałeś, skarbie?
Odwrocileś zło i licho,
Uratowałeś moją duszę,
Gdzieś na autobus sie spóźniłam.
A gdzieś w złą sytuacje prawie trafiłam...
(Ale widzisz , ze mną ok...)
Nie muszę
Opowiadać, ty i sam wiesz...
Uśmiechasz się dziś, bo o tobie
wspominam.
I jestem czasem naiwną dziewczynką.
A czasem jestem starą babcią.
Bo mądrości mam za plecami dużo.
Skarbie,
Dziękuję, że jesteś.
Wiesz, że tęsknię.
Wiesz, że rozłąka.
Ale jednego dnia (bo tobie i tylko tobie
ufam)
Będę mogłam objąć swoich.
I powiedzieć, jak mocno...
A przecież i tak wiesz...
Niech się cud wydarzy.. Wiem, że nie
wolno
prosić Wyższe siły, żeby się skończyła woj
na..
Ale zobaczyć bliskich.
Przytulić i... a z resztą czytasz moje
myśli, skarbie.
Nie chcę nic .Tylko tak mało...
Dziękuję, że ochraniasz moje życie.
I jesteś mojej rzeczywistości
Światlem....
Aniolku ...
Anna Sz
https://youtu.be/25BKpqw0HIM?si=Z_9Y3xND9ArIscqG
Annyczka
Komentarze (9)
11: Pozdrawiam starą babcię! :-)
Dziękuję serdecznie) pozdrawiam
Niestety. Im dłużej żyję, tym bardziej przekonuję się,
że anioły stróże mają diablo ograniczone możliwości.
Piękne podziękowanie
Pozdrawiam :)
piękne podziękowanie.
Urocza rozmowa z Aniołem Opatrzności. Niech roztacza
nad Tobą parasol bezpieczeństwa i prowadzi do
szczęścia. Pozdrawiam cieplutko z uśmiechem:)
Autorka przekazuje emocje i myśli z głębi serca,
wyrażając ufność i potrzebę wsparcia. Słowa pełne są
tęsknoty, dziękczynienia oraz pragnienia bliskości z
najbliższymi. Wiersz oddaje silną więź z aniołem,
który jest postrzegany jako źródło światła i ochrony w
życiu autorki.
(+)
Wymowna melancholia, pozdrawiam ciepło.
Czytam i łapię się na tym że coraz bardziej Ciebie
rozumiem…