Anioły śmierci

Zamazały się krawężniki
Nie widać żadnej granicy
Jest ciemno, cicho i pusto
Blask palących się zniczy

Może kiedyś cię spotkam
A jak się wtedy poznamy?
Nie znam oczu, ani glosu
Ważne, że siebie czekamy

A co jeśli nigdy nie ujrzę
W lustrze łun cienistych
Odbić smug twego cienia
Płomieni serca ognistych?

Pisz łzami po ścianach
I giń na rozstaniu dróg
Krzycz jak najgłośniej
Błąkaj się tak jak Bóg


Nie skrzyżowane lęki
W notesie pozostają
Gdzie rodzi się mgła
A anioły uśmiercają

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-10-16 Dodano: 2006-10-16 21:06:33

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie