AUREOLA MYŚLI

Są granice np. wytrzymałości fizycznej, a jeśli chodzi
o bujną wyobraźnię to ona nie zna granic. Myślenie ma
przyszłość, szczególnie to pozytywne :)
Pozdrawiam :)

Śliczny wiersz. Pozdrawiam.

Trafiasz do mnie jakbyś był mną. Inny komentarz nie
jest potrzebny. Pozdrawiam

Prawdziwie rozświetlony umysł ukazuje nam nasze
niedostatki. Ale przedtem czasem tworzy coś
wartościowego. Lubię taką zwięzłość

Ciekawa refleksja.
Zdrowych, spokojnych, radosnych Świąt Bożego
Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego 2024 Roku,
pozdrawiam serdecznie.

Oryginalny, refleksyjny wiersz."I unosi moje horyzonty
poza granicę wyobraźni"...Świetne. Życzę zdrowych,
rodzinnych oraz spokojnych Świąt!

bardzo trudny temat...pozdrawiam świątecznie...

Witaj,

podoba mi się ten sposob zapodania Twoich refleksji -
dość jasno kojarzę je ze swoimi./+/

PS Co ma to znaczyć; 'niech każdy sobie podsunie' -
dla mnnie niezrozumiała składnia...

Trochę się zgubiłam w czasie przez to świąteczne
szaleństwo.

Wybacz.

Pozdrawiam serdecznie.

Głęboki przekaz wiersza. Po części filozofia, po
części psychologia.

W aureoli myśli, możemy się wznieść bardzo wysoko,
może nawet za wysoko?
Ale lepiej być źródłem światła niż błądzić w
ciemnościach.
Ciekawość ludzka ukształtowała między innymi naszą
cywilizację.
"Nie święci garnki lepią".

Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Dobra puenta.

Pozdrawiam świątecznie

Są takie chwile myśli...
Ten wiersz przypomniał mi moje
"już daleko poza ramy
w rozciągnieniu
sięga niejedno
gdyby
wzrok utkwił w stałym punkcie
pomiędzy skalą której nie wymyślono
i płytkim dziś
na prawdę
a jednak do-mnie-masz-blisko"
Zadumana w refleksji życzę zdrowych, spokojnych i
miłych świąt:)

Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi
pytać nie potrafi żyć".
(A. Einstein)
Fajny.
Wszystkiego dobrego Tobie i Bliskim.
Zdrowia.

Bardzo dobre spostrzezenie.
Zawsze potrafisz zaciekawic wersami.

Spokojnych, zdrowych Świąt Bożego Narodzenia.
Niech Nowy Rok przyniesie tylko słoneczne dni i spełni
Twoje oczekiwania.

Co do granic wyobraźni, przypomina mi się stary
rosyjski dowcip. W jakimś obozie pracy na Syberii z
okazji nowego roku komórka kulturalno-oświatowa
zorganizowała konkurs na fantastykę. Trzecie miejsce
zajął gość, który napisał opowiadanie o podróży konną
dorożką na księżyc. Drugie miejsce przyznano za poemat
o nieznanej cywilizacji gnieżdżącej się w jaskiniach i
tunelach wykopanych pod ziemią. A zwyciężył gość,
który napisał tylko jedno zdanie: "Z okazji Nowego
Roku wszyscy więźniowie dostaną dodatkowe 100 gramów
chleba."

Nieraz tylko myśli wykraczają poza horyzonty które
pozostają niedościgle dla umysłu mojego