Autoportret

Cichy i spokojny
Choć czasem jak wulkan wybuchnie
Z pozoru twardy i mocny
Lecz ta budowla ma glinianą podstawę
By trwała i żyła
Nie upadła nie zgineła
Jednego jej potrzeba
Co sensem życie czyni
Z góry największej ledwie pagórek zostawia
Serce grzeje w najwieksze chłody
Miłości twej kochana
Bez niej ginie
W oczach się rozpada
Z dniem każdym większą przypomina ruinę

...:*...

autor

grzes1971

Napisany: 2011-09-25 Dodano: 2011-09-25 20:08:33

Ten wiersz przeczytano 352 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie