Autoportret
O sobie trudno przecież, bo myśli ego
gniecie
i prawdy zbyt wygładza, gdy ważyć musisz
sama.
Powieścią bywam, ale niedokończonym
zdaniem
i tęczą, gdy po deszczu łez ścieżką promień
przemknął.
A nocą księżycową, gdy srebrny kloszard
złotą
poświatą w oknie stanie, przekształcam się
w pytanie.
Wykrzyknikami kiedy napyta sobie biedy
to szczęście, które biega po moich
skromnych niebach.
Pomiędzy zimą , latem, w jesienie
piegowate
i każdą inną porą wciąż staram się być
sobą.
O sobie nieco więcej, gdy bierzesz mnie na
ręce,
przeczytam w każdym geście. Tam epitetem
jestem.
autor
magda*
Dodano: 2017-05-13 17:22:35
Ten wiersz przeczytano 1182 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
spojrzałaś we własną duszę:)
Pozdrawiam:)
tak widzimy siebie, a inni,,,pozdrawiam :)
Przyjemny niesamowicie autoportret :)
świetny wiersz i przekaz O sbie najtrudniej To inni
nas szuflatkuja
według swoich zasad i spotrzezeń
Pozdrawiam serdecznie Magdo :)
Rzeczywiście każdego chyba nachodzą różne pytania
dotyczące własnej osoby swojej egzystencji etc.
Obraz samego siebie nie zawsze bywa zgodny z tym jak
nas postrzegają inni,a co do epitetów, to środki
stylistyczne, którymi posługujemy się opisując innych
i tak należy postrzegać tutaj w wierszu, a swoją drogą
epitety bywają przecież piękne. Pozdrawiam.
Bardzo dobry wiersz Magdo, inny niż zazwyczaj u
Ciebie. Chyba najtrudniej jest pisać o sobie.
Pozdrawiam
Od innych dowiemy się o sobie najwięcej.
:) pozdrawiam
Też epitetem jestem? Tak możesz rzec o sobie? Czy
jednym ciężkim gestem napiszesz i... po słowie
Po drugim, trzecim, czwartym - łyk kawy, spojrzenie w
lustro i dosyć już widoków łzawych.
migdałowy zapach
świat osładzasz bzem
a ja
z radością kłaniam się(:
Witaj Magdo... masz racje stworzyc autoportret to
nielatwe zadanie, jednak jak napisala trzynasta
pelnia, tutaj to bardziej rozmowa a wlasciwie monolog
z wlasnym wnetrzem, dusza. Troche zle skojarzylo mi
sie slowo 'epitet'... oczywiscie dopuszczam mozliwosc
ze nie zrozumialam celowosci tego slowa. Ty Magdo
jestes wersami, strofa, jestes poezja, bo od tej
strony poznalam Cie poprzez Twoje wiersze. moc
serdecznosci.
Brzmi jak rozmowa z duszą, pozdrawiam serdecznie :)