Autyzm
Nieskończoność samotnych światów
W ciszy rozbieganego wzroku
Słowach rozsypanych w echu
Odbijanych stabilną monotonią
Wchodzę tam co dnia jak Syzyf
Słysząc śmiech płacz niezrozumiały
Zrywający cierpliwy postronek
Niespodziewany gest dotyku
Pamięć co tak drobiazgowa
W pięknie zarysu twarzy
Jest tak wiele okruchów
Ja zaś czekam na słowo ja
Na frazę - czuje ze jestem
autor
imiriana
Dodano: 2008-01-17 17:46:02
Ten wiersz przeczytano 839 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
piękny wiersz, niesamowicie głęboki. Bardzo mnie
poruszył.
Ciężkiego tematu się podjęłaś, ale myślę, że mieć taki
swój świat, nie musi być czymś złym, byle by korzystać
z niego rozważnie (czyt. awaryjnie)
Co można powiedzieć...? porusza^^, ale od razu mi
przyszedł na myśl hip-hop... "Ja jestem tutaj", tak
samo jak "czuje, że jestem" :) pzdr. ; **