Aż się słów własnych boję
Niech mnie nikt nie kojarzy,
I nie czyta mych słów.
Po co mam ciągle marzyć,
Do młodych lat wracać znów.
Te są takie nijakie,
Obarczone zła znakiem.
Te są takie nie swoje,
Aż się słów własnych boję.
Niech mnie nikt nie docenia,
I nie czyta mych słów.
Po co grzebać w korzeniach,
Do młodych lat wracać znów.
Te są takie nijakie,
Obarczone zła znakiem.
Te są takie nie swoje,
Aż się słów własnych boję.
Niech mnie nikt też nie kocha,
I nie czyta mych słów.
Po co myśl będąc płocha,
Do młodych lat wraca znów.
Te są takie nijakie,
Obarczone zła znakiem.
Te są takie nie swoje,
Aż się słów własnych boję.
Komentarze (9)
Interesujące.
Ja tam jestem i czytam i czytać będę.
Jakoś nie wierzę :)
To piosenka raczej. I nie nijaka wcale ;)
Ładny wiersz.Ciekawa forma .Pozdrawiam .
Msz to dobry i ciekawy wiersz,
a co do zła, to ludzie różnie je interpretują,
niektórzy uważają iż złem jest doceniać dobre wiersze,
zaś dobrze jest pisać pod słabym wierszem, że jest
dobry i piękny, to wg niektórych ludzi nie jest złe,
utwierdzanie kogoś kto pisze z błędami i na bardzo
kiepskim poziomie, iż pisze dobrze, czy ma on szansę
wśród tej hipokryzji lepiej pisać? Wątpię...
P.S Czasem Cię czytam Grandzie, ale nie zawsze daję o
tym znać, no cóż przyznaję, że jeśli ktoś mnie nie
czyta, to i ja często przestaję czytać jego, myślę, że
większość osób tak ma, bo każdy chce być czytany, ale
też i trzeba mieć czas by czytać tak wielu Autorów na
beju, zawsze ich czytanie odbywa się jakimś kosztem
okrojonym w realu.
Pozdrawiam.
Bardzo ciekawy wiersz, ciekawe ujęcie tematu powrotów
do pierwotnych treści (myśl płocha). W istocie oddaje
tęsknotę. Bardzo mi się podoba. :)
A ja wbrew temu co piszesz (a robisz to z przekorą),
zaglądam i czytam Twoje wiersze. Podobają się ...
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo, bardzo na TAK!
Pozdrawiam serdecznie, Grandzie:)
Chyba będę musiała zaglądnąć do tamtych wierszy. (Do
młodych latach wracać znów- może lat?)