Babuleńka
Niechaj żyje latek dwieście.
Babuleńka bardzo stara,
już ku ziemi pochylona,
ciągle ważna i wciąż jara,
dużą rentą doceniona.
Kocha wnuczek bezrobotny,
jego tatuś pijaczyna.
Wszyscy cenią babuleńkę.
Cementuje się rodzina.
Niechaj jak najdłużej żyje
seniorka owego rodu.
Niech poucza, laską bije,
rządzi dla dobra rozchodu.
autor
Barnaba
Dodano: 2014-01-21 14:20:23
Ten wiersz przeczytano 5465 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Niezła satyra na Dzień Babci :)
Dobra satyra. Jeśli babcia będzie żyła ponad sto lat,
miłość rodziny wzrośnie,z uwagi na wysoki dodatek
otrzymywany z tego tytułu. Miłego dnia.
I tak też bywa, ładnie wyszła wierszo - satyra.
Pozdrawiam ciepło.