Bądź mi
Bądź mi jak wiatr
Co żagle dmie
I porwij mnie, unieś mnie
Bądź mi jak kadr
Pogodny z mego życia
I zbaw mnie
Choć nieznośnie boli nas
Proza bycia
Chyba już nadszedł czas
Na spełnienie obietnic bez pokrycia
Wiec daj mi swoją dłoń
Wbiegnijmy razem w jutra toń
Odkryjmy nasz świat
Bo jesteśmy jak ten wiatr
Co wszystko zmieni
Co się ziemi nie boi
Co niewoli nie woli
Wiec ….
Zanim sobą mnie ogarniesz
Zanim raniutko opadniesz
Bieluśkim welonu śniegiem
Na moją zakochaną twarz
Powiedz proszę jak mnie pragniesz
Zanim będziemy mogli jednością się stać
Zanim będziemy mogli spać……
autor
sam
Dodano: 2007-12-08 21:21:07
Ten wiersz przeczytano 682 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
jak przyjemnie się czytało-aż mało !pozdrawiam (+)
ślicznie,pogodnie,i ciepło się robi jak czyta się
takie piękne słowa podarowane drugiej kochanej
osobie....
Wielka siła uczucia w twoich słowach. Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz płynie jak wiatr melodią cichą o
tęsknocie za bliskością Forma dobra