Bajka o telewizorze

bajka dla dużo starszych dzieci, co jeszcze pamiętają ...

Zawsze lubiłem oglądać telewizor.
Od dziecka. Czarno-biały telewizor.
Mebel. W drewnianej obudowie.
Z pokrętłami w kolorze kości słoniowej.

Dwie duże gałki po prawej i po lewej.
Jak nisko osadzone oczy i jak usta ...
Rząd kilku gałek pomiędzy nimi.
Plus ekran.

Telewizor musiał się rozgrzać
Żeby zacząć normalnie pracować.
Kiedy już zaczął
Rozpoczynała się bajka ...

Ten telewizor u mojej babci dla mnie był celem.
Samym w sobie. Aby odwiedzić babcię.
Te 10 minut oglądania
Były warte tego by tego chcieć.

Telewizor się rozgrzewa.
Jest godzina 19.20
Zaczyna się seans.
Dzisiaj Jacek i Agatka.

Później sobie uświadomiłem
że to wełniane rękawiczki
I piłeczki pingpongowe
Naciągnięte na palec wskazujący

Jednej i drugiej ręki. Jakichś dorosłych ludzi
Co próbują nam opowiedzieć o życiu
Seans kończy się jeszcze przed godziną 19.30
Zaraz potem nudy i trzeba iść spać.

Dużo później poznałem inne telewizory.
U sąsiadów pośród których mieszkaliśmy
I cud. W końcu taki telewizor ...
Trafił pod nasze strzechy. Szczęście.

A wiecie że ten człowiek który
Telewizor nam dał po prostu pracował w polu?
To rolnik który nie tylko musiał przetrwać
Ale jeszcze wpadł na pomysł jak to zrobić.

Te zwykłe pacynki są protoplastami
Niezwykłych doznań
Pozwalających iść dalej
i dalej i dalej i dalej.

... czasy naprawdę szczęśliwych ludzi.

autor

Andrzej Błaszyk

Napisany: 2020-08-16 Dodano: 2020-11-16 14:15:27

Ten wiersz przeczytano 999 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie