Bajka o wierszokletce

Dedykuję wszystkim pisarzom amatorom , którzy tak jak ja ,są na początku swojej przygody z pisaniem wierszy.

Za górami
za lasami
za siedmioma rzekami
tam gdzie świt maluje tęczę

żyła sobie pewna dziewka
co pragnęła pisać wiersze

Gdy nastawał chłodny wieczór
jak czyniło wielu
swe emocje chciała przelać
na kartkę papieru

Trudno dostrzec w jej pisaniu
chociaż cień talentu
a te częstochowskie rymy
granicą obłędu

Nieznajome były dla niej
wers ani średnówka
i miliony innych pojęć
wieczna łamigłówka

Czuła jakby się topiła
w poezji odmętach
lecz w pisaniu nie ustała
ucząc się na błędach

I kolejny tekst powstawał
już o niebo lepszy
to nagroda za cierpliwość
przy tworzeniu wierszy

Każda dobra bajka musi
kończyć się morałem
więc i w mojej swoje miejsce
morał musi znależć

Pamiętajcie moi drodzy
cierpliwość zaletą
nikt z dnia na dzień nie zostaje
wybitnym poetą

autor

Kinga

Napisany: 2022-08-06 Dodano: 2022-08-06 13:03:33

Ten wiersz przeczytano 960 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie