U balwierza

Raz chrząszcz przyszedł do balwierza:
- Pan uczesze mnie na jeża.
Wolę Bożą, mistrzu, czuję,
Ostrzę zęby na szczeżuję.
Grzeszyłbym z nią w szczawiu, w zbożu,
W Krzny dorzeczu, na Pomorzu,
W Pszczynie, w Praszce i w Mszczonowie,
W Zabrzu... Wszędzie, że tak powiem.

Na to balwierz ostrząc brzytwę:
- Strzeż się chrząszczu, bowiem sny twe
Utopieniem tobie grożą,
Bo szczeżuje żyją w morzu,
Może także w słodkich wodach
I dla chrząszczy szczeżuj szkoda.

A chrząszcz odrzekł: - Mój balwierzu
Jestem pływak żółtobrzeżek,
Nie obchodzą mnie ni krzty twe
Ostrzeżenia. Wczoraj strzykwę
Poderwałem, no i było
Z strzykwą w Strwiążu bardzo miło.
Chcę z szczeżują (miast brzmieć w trzcinie)
Przeżyć wielki romans w Pszczynie.

autor

jastrz

Napisany: 2020-10-02 Dodano: 2020-10-02 04:58:43

Ten wiersz przeczytano 2121 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie