Betonowy sztuczny świat

Mojemu Słoncu :*

Samotnie zanurzam się
W lesie
I słucham cichego szeptu
Starych drzew
Obok ścierzki szemrzy delikatnie
Krystaliczny strumyk
W którym widać jak w lustrze
Odbicie natury
Czuć tu jeszcze zapach
Wczorajszej burzy
Gdzieś w gęstwinie kos melodyjkę
Swoją zanucił
Wiatr przywiał do mnie woń żywiczną
Niedawno ściętego drzewa
Wiosna się zbliża rośliny zaspane
budząć do życia
I nagle ścieżka leśna
Się skończyła

Znów wróciłam
Do mojego sztucznego
I betonowego świata.

autor

die Laune89

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-03-12 18:16:49

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie