bez tytułu

Od siebie uciec się nie da, choćby bardzo się chciało.

Ciekawy wiersz i witaj.

dzięki wielkie za pomoc

dzięki wielkie za pomoc

Zmiana wyglądu znacznie ułatwi odbiór.



przechadzam się nocą
pustymi ścieżkami

bez celu stawiam kroki
gdy tylko przejrzę
przez ramię

biegnę,
uciekam w przód,
przed siebie

uciekam
od codziennej tortury
jawy i snu

rozum jak wróg
zadaje mi ból

tworzy obrazy
z najgłębszych miejsc
więc biegnę w przód
szukając wytchnienia

unikając

prawdziwego spojrzenia
i tak puste ekrany,
świecące wystawy
zajmują mój czas

próbuje znaleźć
swój głos

po co?

by znów uciec
na sekundę
na dwie

mijam kolejną uliczkę
kolejne drzwi

szukam odpowiedzi

ale i tak w głębi wiem,
że może za chwilę

za dzień
tydzień

chwyci mnie prawda
i sprowadzi w dół

więc biegnę
szukając nadziei

uciekam





Wyglądać będzie lepiej, jak podobnie na wersy
pozmieniasz. Oczywiście według własnego uznania.
Powodzenia. :)

Wygląda jak użalanie się nad sobą, coś w stylu 'nikt
do mnie nie chce przyjść to też do nikogo nie pójdę'

wyjaśnij proszę tylko o rozumiesz pisząc "tekst jak
płacz dziecka"

*mój pierwszy tekst wyglądał gorzej

Czyta się łatwo(co nie znaczy przyjemnie). Treść się
leje jak płacz dziecka. Ale pierwsze koty za płoty

dzięki że zwróciłeś uwagę na błąd. z ekscytacji
przeoczyłem. czy coś jeszcze przykuwa twoją uwagę? (co
do ściany tekstu to taki miał być trochę zamiar ale
może faktycznie utrudnia czytanie)

Proste słownictwo jest Ok. 'zajmują się mój czas' -
chodzi o błędy. Następnie o brak podziału, tekst się
leje jak płacz dziecka.

Witaj!
Psychika czasem stwarza sytuacje zdawałoby się bez
wyjścia.

słabym masz na myśli że używam prostego słownictwa nie
skomplikowanego czy coś innego?

Filozoficzny, osobisty, napisany słabym językiem, nie
wiersz raczej list. Prawda potrafi zaskoczyć, nie
zawsze sprowadza w dół (zaakceptuj)

proszę o opinie :)