Bezdroże

Trele morele. Cholewcia. Chyba nie naruszyłem Tej
nieeetykiety. Jak tak, to to zgłoś do usunięcia. Bo ja
nie lubię słodkich truizmów. Sorry.

Jurku jesteś słodki:-))))

A widzisz? Nie dodam nic poza tym co już wcześniej
napisałem.

Jurek

Oj Jurku, takie ramiona można znaleźć zapewne
wszędzie:-) W pracy, w netowych randkach, na imprezie
itd. Myślę, że o ona znalazła na portalu
randkowym;-):-)

Pytam się? W jakich kręgach szukała twoja bohaterka
literacka owego onego, że na niego wreszcie trafiła i
w jego ramionach zwiędła jak przysłowiowy róży kwiat.

Jurku, nie bardzo rozumiem Twój komentarz. Co do
frustracji to widzę, że masz z tym jakiś problem
pisząc ten komentarz po raz drugi:-) Poza tym
przypominam, że bohaterką wiersza niekoniecznie musi
być autorka:-)

Gdzie go szukała? Na Facebooku? Czy w
społecznościowych komunikatorach? Pytanie retoryczne
autorko. A później frustracja od jakiej roi się wręcz
na portalach poetyckich - nasz nie jest chwalebnym
wyjątkiem. Puenta potwierdza tylko moje
przypuszczenia.

Jurek

sugestywna i refleksyjna miniatura - pozdrawiam

Prosta droga nie zawsze jest tą najlepszą. Czy jego
ramiona są drogowskazem życiowym? Bardzo dobry i
ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)

Hm, serce nie sługa, szczera refleksja, Małgosiu:))

Zatrzymał mnie . Pozdrawiam

Jakież to smutne - w jego ramionach droga donikąd?
Oby nigdy nikt nie doświadczył takiego przypadku.

krótko a jak że głęboko ... pozdrawiam serdecznie

No to źle trafiała.
Tak jak Madi, może się odmieni.
:)))

Czasem trudno odnaleźć właściwą drogę, gdy stoimy na
rozdrożu, a drogowskazów brak. Może pobyt w jego
ramionach pozwoli pozbierać myśli i przybliży
geografię:).
Pozdrawiam, Małgosiu:).