bezgłowy anioł

nie zawrócimy z tej podróży
Ty taka wciąż pobożna
w życiu nikt życia nie przedłuży
więc chwyć co jeszcze chwycić można
xxxxxxxxxxxxx

anioł mi upadł łbem o ziemię
a pusty w środku był powietrzem
i już nie będzie bity w ciemię
i za zdziwienia oczu nie trze

lecz po co aniołowi głowa
po co oczami ma mi świecić
nie musi celnie wylądować
bo nigdy więcej nie poleci

jeszcze mu tylko upchnę w szyję
moją nadzieję jego wiarę
w aniele duszę swą ukryję
jako nagrodę albo karę

a kiedy czas już się doliczy
że pora w ziemi mnie zachować
niech stanie ciszą pośród zniczy
anioł co mu odpadła głowa

xxxxxxxxxxxxx

nie zawrócimy z tej podróży
gdy zanurzymy sie w niebycie
życia o jotę nie przedłuży
poprawne życie

Dorocie góralce z pod łodzi

autor

z nick-ąd

Napisany: 2007-10-29 Dodano: 2008-01-31 14:32:44

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie