Bezkres ...

Szukał wiary, życia skrytki
Już nie czas na ziemskie zbytki

W przepaść pustą, nieprzebytą
Lepkim słowem, mową skrytą
Zmięta kartka na tym bruku
Symbol świata zgiełku huku

Bez nadziei kropli życia
Świat w rojeniach zdartych niciach
Światła w dole jak w półmroku
Dotrzymują mu wciąż kroku

W głębię rzucił wszystkie tezy
Spojrzał okiem, mrugnął zmierzył
Wiatr bez końca wciąż go smagał
Poszedł dalej innych badał.

autor

Kyre

Napisany: 2008-03-03 Dodano: 2008-05-18 21:23:46

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie