Bezmiar aksamitnego szafiru...
Mimo, że jesteśmy od siebie
oddaleni, to ten sam bezmiar
aksamitnego szafiru jest
nad nami.
Jesteśmy połączeni tym
sklepieniem nieba.
Spójrz w górę ten sam obraz
zobaczysz.
Czaruje mozaika gwiazd migocących,
księżyc panujący nad światem.
Spadająca gwiazda przekaże
myśli tęsknoty pełne, czułe
pulsowanie serca.
Po bezkresnym niebie błądzą
nasze myśli, emocje.
Wierzę, że spotkają się
w naszych snach.
Wspólne radosne wspomnienia
wypełnią marzenia senne.
Serca będą zgodnie pulsowały,
tęskniły - na spotkanie czekały.
Komentarze (20)
Piękny wiersz skłaniający do refleksji.
Jedno jest niebo dla wszystkich, kiedyś i my
znajdziemy w nim swoje miejsce, ale nie spieszmy się,
bo życie na ziemi jest piękne.
Rozmarzona wierszem pozdrawiam serdecznie :)
rozmarzona
Ależ dużo pięknego rozmarzenia dziś u Ciebie Krysiu i
ten bezmiar aksamitnego szafiru... cudnie!
Cieplutko pozdrawiam
wszyscy pod tym samym niebem żyjemy, choć nie wszyscy
to widzą i biorą sobie do serca.
Uroczy tytuł - i rozwinięcie tematu - "ten sam bezmiar
aksamitnego szafiru jest nad nami" - zgadzam się!
Pozdrawiam :)
Piękne i takie ciepłe to Twoje rozmarzenie Krysiu.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłej niedzieli :)