Bezrobotnego przygotowania do świąt

W lampki kolorowe miasto przystrojone
Wszędzie znaki czasu – choinki zielone
Zima świat wybieli, odświeży, zaśnieży...
Jak tradycja każe, godnie trzeba przeżyć

Boże Narodzenie, pożegnać Rok stary...
Przez strojne ulice idzie człowiek szary
Nie pasuje do innych wyraz twarzy jego
Nie widać radości ni rumieńca tego

Który wielkim zakupom zwykle towarzyszy
By łez żony nie widzieć, on na spacer wyszedł
Dziś z urzędu pracy zasiłek jej przyniósł
W bilansie z potrzebami – niestety znów minus

Kwartał minął jak dostał bez obrończej mowy
Wyrok – „Dziękujemy, to koniec umowy”
Przypomina sobie zeszłoroczne święta
Dzieciaki radosne, żona uśmiechnięta

Każdy mógł pomyśleć o swoim prezencie
Tramwaj? Rozwiązanie? Odwagi mu brakło na szczęście.
Gdyby mógł spieniężyć żale i zgryzoty
Jak krezus największy byłby on bogaty

Żal swój cichy niesie władcom kraju tego
„Czy wie z was któryś, co to los bezrobotnego?”

autor

yanzem

Dodano: 2004-12-09 13:46:48

Ten wiersz przeczytano 1030 razy

Oddanych głosów: 65

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie