biały koń

wybiegając gdzieś,zamykasz drzwi
słychać klucze, przeraźliwy dźwięk

chcesz uciec, zostawić straszny lęk
odzyskać spokój, krzycząc dosyć!

emocji mnóstwo, przeszywa serce
mówisz stop, czujesz bezradność

wśród ciszy, wokół nikogo
nie liczy się czas, zamierasz

spoglądasz w górę, dotykasz nieba
zamykasz oczy, chcesz już odejść

płatek śniegu, już ostatni przecież
otulił, szepnął kochanie wróć

dziadek tam był, zawsze jest
opiekun, jak biały koń

zobaczyłaś dom, dzięki niemu
kochające osoby, odszedł chłód

serce nadal biło, chyba mocniej
jednak zobaczyłaś, Twój dom

usłyszałaś głos, bliskich krzyk
przecież kochają, chcą Ciebie bardzo

zadajesz pytanie, dlaczego Ty?
tak było kiedyś, teraz to My...

autor

BANITA

Napisany: 2023-12-25 Dodano: 2023-12-25 12:08:44

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie