Bliżej jak dalej
Jesień się nie daje tak jak może,
choć ją różne mgły i szkwały cisną.
Tną kroplami twarz, że nie daj Boże,
a na plecach mokre ciuchy wiszą.
We mgle fruną oszalałe ptaki,
utraciły pewnie orientację.
Z tego wniosek się nasuwa taki:
muszą lepiej poznać nawigację.
Coraz częściej chłodek usta liże,
pragnąc bodaj raz je posmakować.
Chcąc czy nie chcąc, zima coraz bliżej.
już na stałe zacznie nam królować.
autor
wrobel
Dodano: 2011-04-07 10:40:13
Ten wiersz przeczytano 1595 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
:-) pewnie, że wiosną się będziemy cieszyć w pełni :-)
ładnie napisany wiersz :-)
wiosno nie uciekaj...tak długo czekałem na ciebie
U mnie, juz byla i...odeszla :( Ladny wiersz :)
Pokazałeś inną twarz wiosny, nieco kapryśną ale równie
piękną.
"wrobelku"..bardzo optymistyczny i wiosenny
wiersz..lubię takie w twoim wydaniu..((Wiosna się nie
daje tak jak może,-
czy tutaj nie chodzi
o "morze"))..
Chce się wołać , oj wiosna ta wiosenka już puka do
okienka już puka w nasze wrota już idzie wiosna
złota.Pozdrawiam
Dobry wiersz. Bardzo rytmiczny i pełen optymizmu.
Fantastycznie się go czyta. Pozdrawiam.
Witaj królowo:)) Chcę wiosny! Pozdrawiam wróbelku:)
Zanim wszystko się rozwinie w barw tysiące,
zanim niebo się zaroi ptaków lotem,
warto jest nadzieję trzymać tuż przy sercu...
Oby na stałe, dla mnie może cały rok :))) bardzo adny
wiersz :)))
ładny i niech króluje ...pozdrawiam ciepło
Uwaga nadchodzi! Pozdrawiam!
ja tam wiosny chcę :)
No nie najładniejszy obraz wiosny przywołałeś . Niech
lepiej już nam króluje :)