błogość

Moja błogość śpi pochrapując w sypialni, oj muszę pod
kominek po senne ciepełko na razie.
Jak dla mnie to zamierzony efekt oddania tego stanu
trafnie ujęty. Szelest kartek książki też pożądany w
takich chwilach. Pozdrawiam :)

To takie dobre, spokój i błogość, drzemanie, gdy ktoś
obok.
Pozdrawiam.

Wszyscy wystukują coś innego
ja pod nosem nucę wąsa
Pozdrawiam serdecznie

...lubię w sennym cieple być utulony..pozdrawiam

no i zbiegły się nasze komentarze:)

Wiesz Basiu, tak się zastanawiałam co do tego
"skrócenia", ale miniatura powinna wywoływać nastrój,
bez narzucania go przez autora.
Co do słowa "cicho", to za blisko "w zaciszu", a to -
nucisz coś pod nosem, jakoś bardziej swojsko.
Dziękuję za buziaczki, nawzajem:))

chociaż... w zaciszu i cicho to troszkę nie tak, ale
pod nosem jakoś mi nie "pasi":)

Witaj Elu, jak tak zaczniesz "skracać" to niewiele
zostanie z tej miniaturki:) ale "pod nosem"
zastąpiłabym słowem "cicho" buziaczki:)

Drzemiesz jak kotka :)

Fajna miniaturka! Pozdrawiam:))

czytelnikom podaje wersję ostatniej zwrotki przed
poprawką:

jestem obok
drzemię
w tym pokoju
tak przyjemnie

jaleku, dziękuję, pomogłeś mi rozwiać moje wątpliwości
podania odczucia na tacy

Dobra miniatura - czytam bez dwóch ostatnich wersów :)

Błogość, to jest to, co nam potrzeba, gdy w zaciszu
domowym, chcemy uporać się z tym, co przyniósł nam
dzień :)

w sennym cieple
utulona chwila - to nie wiersz, to poezja