blokowisko
Czasem patrzę sobie w bok
Gdzie czerwony szalał smok
Wciąż przy bloku stoi blok
Biedę czuję tu co krok
Miało dobrze... jest - widzicie:
Szare kloce - okolice...
Brud, ubóstwo, wódki picie
I brak wiary w własne życie
Inny klimat i zwyczaje
Choć tak blisko-się wydaje
Ewolucji to rozstaje
Coś się zmienia. Coś zostaje...
Łatwo ganić i osądzać
Kiedy wciąż się nie pogrążasz...
Gdy za światem nie nadążasz
Jesteś jak niechciana ciąża...
Dusza mówi: to już dno
Rozum widzi błędy, zło
Serce boli. Jakoś mdło...
A to przecież nasze tło...
autor
swicha
Dodano: 2013-02-02 15:11:01
Ten wiersz przeczytano 1577 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Blokowiska na ogół są jakieś smutne.
Pozdrawiam.
Są takie miejsca. Wiersz przemawia do wyobraźni.
Podobają mi się szczególnie dwie ostatnie strofy.
Piąty wers z tym skrótem myślowym jest dla mnie jakiś
kaleki. Mam nadzieję, że nie uraziłam autora tą
czytelniczą uwagą. Miłego dnia.
Trafnie oddana nasza rzeczywistość,
Mieszkam w bloku jak na razie u mnie spokój..
Pozdrawiam:)
Muzyczne to gadanie, więc mój... dostanie.
Fajnie. Pozdrawiam :)
Cóż,taki krajobraz życia większości- bloki,czasem małe
placyki zabaw
"Łatwo ganić i osądzać
Kiedy wciąż się nie pogrążasz..." - smutne ale
prawdziwe. +
Pozdrawiam
Męskie rymy jak i męskie klimaty
Wejdziesz na dzielnię Swicha i dostaniesz baty
Samo życie:)
ja głos zasłużony oddałam
dziś urodzaj na męskie rymy i męską muzę:)
Super utwór. Taka ambitniejsza forma blokowego
hip-hopu. Poważnie podoba mi się.